Παρατηρώντας τα άλογα που ζουν ελεύθερα διαπιστώνουμε πως από τη φύση τους είναι καθαρά. Χρησιμοποιούν τα δόντια τους για να διώξουν τυχόν λάσπες ή βρομιές, τρίβουν το σώμα τους σε κλαδιά δέντρων, κυλιούνται σε λιβάδια και απομακρύνουν τις παλιές τρίχες και ζωύφια. Έτσι λοιπόν και το άλογο που ζει στο στάβλο χρειάζεται περιποίηση. Η ιπποκομία-φροντίδα είναι μια διαδικασία που το άλογο επιθυμεί να υποβάλλεται για να ανακουφίζεται αλλά και για να θερμαίνει τις σχέσεις του με τους φροντιστές του. Η ιπποκομία έχει πολλά οφέλη για το ίδιο το άλογο αλλά και για τον ιππέα. Ο ιππέας επικοινωνεί και δένεται με το άλογο, μαθαίνει τη συμπεριφορά του αλόγου και έτσι διατηρείται η υγεία και η ευημερία του αλόγου.

Για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες η ιπποκομία γίνεται ένα ακόμη όπλο για να δουλευτούν πολλές δεξιότητες στις οποίες μπορεί να υστερούν και συμβάλλει δυναμικά στην βελτίωση της λειτουργικότητας και στην ποιότητα ζωής. Συγκεκριμένα, οι τομείς που μπορούν να επωφεληθούν και να ενισχυθούν μέσω της ιπποκομίας είναι οι εξής:

• Γνωστικός τομέας: το παιδί μαθαίνει για το άλογο-ανατομία αλόγου, τη φύση, τι τρώει-διατροφή, που ζει, τι χρειάζεται για να το ιππεύσει, πότε αναπαράγεται.
• Οπτική και ακουστική μνήμη: το παιδί θυμάται τα εργαλεία που χρειάζονται για να φροντίσει το άλογο, ακολουθεί εντολές για την σωστή περιποίησή του.
• Χωρικός και χρονικός προσανατολισμός: το παιδί μαθαίνει τα μέρη του στάβλου, φυλάει τα εργαλεία στο σωστό μέρος, τοποθετεί το άλογο στην κατάλληλη θέση για να ξεκινήσει τη φροντίδα του, προσανατολίζεται πάνω στο άλογο. Μαθαίνει σε ποια σημεία θα το βουρτσίσει , πού ιδρώνει και χρειάζεται ανακούφιση. Μαθαίνει το πότε πρέπει να το φροντίσει.
• Κινητικές δεξιότητες: το παιδί εκπαιδεύεται στο να ελέγχει την δύναμή του κατά το βούρτσισμα. Μαθαίνει να κάνει κυκλικές κινήσεις με τη βούρτσα πάνω στο άλογο. Βγάζει τη σέλα από το άλογο κάτι που χρήζει σωστό συντονισμό κορμού, χεριών και ισορροπίας. Καθαρίζει τις οπλές, όπου το παιδί πρέπει να λυγίσει τα πόδια του και με το ξυστρί οπλής να συντονίσει το σώμα του για να ολοκληρώσει αυτή την δραστηριότητα.
• Συμπεριφορά: το παιδί γίνεται υπεύθυνο, αποκτά ενδιαφέρον για το ζωικό βασίλειο και το περιβάλλον, ευαισθητοποιείται, ξεκινά μια επικοινωνία και μια φιλία με ένα υπέροχο ζώο, μειώνεται το άγχος, παίρνει άμεση ανταπόκριση από το ίδιο το άλογο, χαλαρώνει το άλογο και κυρίως χαλαρώνει το ίδιο το παιδί.

Ένα πρόγραμμα ιπποκομίας περιλαμβάνει την περιποίηση του αλόγου πριν και μετά την ίππευση. Πριν γιατί πρέπει να φύγουν οι σκόνες και οι βρομιές του στάβλου και μετά γιατί με τον ιδρώτα, τη λάσπη και την σκόνη κολλάνε τρίχες και βουλώνουν οι πόροι του δέρματος, προκαλείται φαγούρα και κρυολόγημα. Εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην ιπποκομία είναι τα παρακάτω. 1) βούρτσα ιπποκομίας-έχει σκληρές τρίχες και την χρησιμοποιούμε για να φεύγουν οι λάσπες από το σώμα και τα πόδια. 2) λαστιχένια στρεγγλίδα-για λιγότερο ερεθισμό. 3) βούρτσα σώματος-έχει μαλακές τρίχες και δίνει κομψή εμφάνιση στο τρίχωμα. 4) χτένισμα ουράς-χτενίζουμε ουρά και χαίτη για να αφαιρεθούν οι κόμποι. 5) σφουγγάρια μαλακά-σκουπίζουμε γύρω από τα μάτια, το πρόσωπο , τα ρουθούνια, τα αυτιά. 6) ξυστρί οπλής για τις οπλές. 7) ξυστρί ιδρώτα. Η τοποθέτηση σέλας και ηνίων καθώς και το τάισμα είναι δύο επιπλέον δραστηριότητες που πραγματοποιούνται.

Κεντρικός στόχος λοιπόν της ιπποκομίας είναι η ασχολία των παιδιών στη φύση. Τα παιδιά με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο αποκτούν εξοικείωση με τα άλογα, ανακαλύπτουν το φυσικό περιβάλλον και εξελίσσουν τις δικές τους δεξιότητες προσφέροντας παράλληλα αγάπη και χαρά σε έναν πολύ καλό φίλο-το άλογο…